Entellektüel bir ailede yetişmediyseniz ya da çocukluğunuzda şanslı bir şekilde yönlendirilmediyseniz bir enstrümanı büyük olasılıkla harika bir şekilde çalamıyorsunuzdur. (Harikadan kastım enstrümana virtüözlük seviyesinde tam anlamıyla hakim olmak) Eğer "şanssız" kesimden olup ilerleyen yıllarda keman ya da piyano gibi yoğun emek gerektiren enstrümanlardan birine yönelmek istediğinizde ise çevreden sıklıkla şunu duyarsınız : "Çocukluktan başlamadıysan çok iyi bir müzisyen olman imkansız..." Okul veya iş hayatının yanında hergün zaman ayırıp alıştırmalar yapmak ve üstüne ne kadar uğraşsan da bu enstrümana, bir konserinde Cem Mansur'un betimlediği gibi, o "can sıkıcı veletler" gibi hakim olamama durumu... Peki bu varsayımın altında gerçekten akılcı ve nedensel bir doğruluk yatıyor mu?Aynı zamanda bir müzik öğretmeni olan Some Canadian Skeptic blogunun yazarı olaya kuşkucu(skeptic) perspektiften bakarak aslında bu önyargının bir temeli olmadığını iddia ediyor. Ortaya koyduğu argümanlarda müzik eğitimini dil eğitimiyle karşılaştırarak, çocukların erken yaşta dil öğrenimi avantajına rağmen müzik öğrenimin sadece bilişsel parçalardan oluşmadığını; ayrıca örüntü-tanıma, matematik, soyut düşünce, ritim ve motor kas kontrolü gibi erişkinlerin avantajlı olabileceği yeteneklere de bağlı olduğunu iddia ediyor.
Yazar sanılanın aksine müziğin sadece çocukken temellerinin atılıp en iyi şekilde kavranıp geliştirilebileceğine mantıklı açıklamalarla karşı geliyor. Benim gibi 20'sinden sonra piyano öğrenmeye çalışan birinin hayallerini de tekrar canlandırıyor! Yazıya erişmek için aşağıdaki bağlantıyı kullanabilirsiniz:
A Skeptical take on Teaching Music
0 yorum